Willem van de Moosdijk
Willem van de Moosdijk (90) woont in Hapert en is een levende Kempische legende.
Nooit gedacht dat ik zo oud zou worden. De geest is nog uitstekend, maar mijn lichaam kampt met de gebruikelijke klachten. Wandelen deed ik graag, maar ik kom steeds minder ver. Dat accepteer ik en ga met een lach door het leven, want ik ben blij dat ik leef. Anderhalf jaar geleden overleed mijn lieve vrouw Ria, dat is een ramp die je overkomt. We waren 65 jaar getrouwd. Maar alles gaat voorbij. Ik ben een onoverwinnelijke optimist. Ik kom uit een arm gezin. Op school heb ik vaak moeten horen dat ik een ‘nikser’ was. Mijn onderwijzer noemde me een stommerik. Vijfentwintig jaar later zag ik ‘m fietsen. Ik stapte uit mijn Cadillac en sprak ‘m aan: Kent u mij nog? “Van de Moosdijk?” Ja. Die stommerik, maar ik rijd nu een Amerikaan en gij zit nog steeds op dezelfde fiets. Op een dag ben ook ik er niet meer. Daar zit ik niet mee; ik heb gekke dingen gedaan toen ik door de pers en mijn faillissement in het nauw werd gedreven, maar heb nergens spijt van. Het was mijn eigen schuld, want ik liet me graag zien met grote auto’s en dure kleding. Er is veel haat en nijd geweest, maar desondanks hou ik echt van mensen. Ik heb ook nooit iemand geflest, hooguit was ik wat duur.
